حضرت علی (ع) ازدیدگاه غیر مسلمانان

جرج جرداق می lrm;گوید: <<آه، ای دنیا! چه میlrm;lrm;شد اگر قوای خود را جمع میlrm;lrm;کردی و در هر عصر و زمان یک نفر مانند علی (ع) را برای بشریت به ارمغان میlrm;lrm;آوردی>>.

به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم ،وقتی آراء و نوشتهlrm;های دانشمندان مسیحی را درباره امیرrlm;المؤمنین (ع) بررسی میlrm;کنیم، با دریایی از شگفتی تعبیر روبه رو میlrm;lrm;شویم. این تعابیر ارزنده از صداقتِ نفس و ارادت خالص آنها حکایت میlrm;lrm;کند و اینکه اندیشمندان معاصر معتقدند که <<علی (ع) و کتاب او در میان مسلمانان غریب و تنهاست>> یا اینکه <<ما شایستگی شناخت علی (ع) را از دست دادهlrm;ایم و شناخت او را از مغزهای ما بردهlrm;اند>>، سخنی قابل پذیرش و مطابق با حقیقت میlrm; تواند باشد.

حضرت علی (ع) از دیدگاه غیر مسلمانان

جرج جرداق می lrm;گوید: <<آه، ای دنیا! چه میlrm;lrm;شد اگر قوای خود را جمع میlrm;lrm;کردی و در هر عصر و زمان یک نفر مانند علی (ع) را برای بشریت به ارمغان میlrm;lrm;آوردی>>.

به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم ،وقتی آراء و نوشتهlrm;های دانشمندان مسیحی را درباره امیرrlm;المؤمنین (ع) بررسی میlrm;کنیم، با دریایی از شگفتی تعبیر روبه رو میlrm;lrm;شویم. این تعابیر ارزنده از صداقتِ نفس و ارادت خالص آنها حکایت میlrm;lrm;کند و اینکه اندیشمندان معاصر معتقدند که <<علی (ع) و کتاب او در میان مسلمانان غریب و تنهاست>> یا اینکه <<ما شایستگی شناخت علی (ع) را از دست دادهlrm;ایم و شناخت او را از مغزهای ما بردهlrm;اند>>، سخنی قابل پذیرش و مطابق با حقیقت میlrm; تواند باشد.

با در نظر آوردن تحقیقات بسیار و کارساز مسلمانان باز باید بر این نکته اقرار کنیم که سهم غیرمسلمانانِ با انصاف و دانادل در شناخت و شناسانیدن چهرۀ ناب علوی و کتاب ارجمندش، اگر بیشتر و پرمایهlrm;تر از مسلمانان نباشد، بیlrm;lrm;گمان کمتر از آنان و سایر پژوهندگان نخواهد بود و در این باره کوششهای جدی و تا حدودی آگاهانه آنان این ادعا را ثابت میlrm;lrm;کند.

جرج جرداق، نویسنده و ادیب معروف مسیحی میlrm;lrm;گوید:
<<نهجlrm;البلاغه>> بیانی رساتر از هر بیانی است که تا انسان و اندیشه انسانی وجود دارد، با ذوق هنری و ادبی انسان، پیوند ناگسستنی خواهد داشت.
او در کتاب بسیار ارزشمند <<امام علی (ع)، صدای عدالت انسانی>> پس از آنکه قهرمانیrlm;های امام را با قلم توانای خویش توصیف و شمّهlrm;ای از فضایل او را بازگو میlrm;lrm;کند، در خطاب به روزگار میlrm;گوید: <<آه! ای دنیا! چه میlrm;شد اگر قوای خود را جمع میlrm;lrm;کردی و توانت را برای بار دیگر در یک جا متمرکز میlrm;lrm;کردی و در هر عصر و زمان یک نفر مانند علی (ع) را که در عقل، خرد، منطق، بیان، حماسه و شجاعت با او همپایه بود، برای بشریت به ارمغان میlrm;lrm;آوردی!>>

میخائیل نعیمه، نویسندۀ مسیحی میlrm;گوید:
البته قهرمانیهای علی (ع) فقط منحصر به میدان کارزار نیست، بلکه او در روشنlrm;اندیشی، پاکی وجدان، شیوایی بیان، عمق و کمال انسانیت، شور و حرارت ایمان، بلندی همت و فکر، یاوری و هواداری از رنجدیدهlrm;ها و ستمlrm;کشیدهlrm;ها در قبال جفاکاران و ستمlrm;پیشگان، فروتنی در مقابل حق هر کجا که تجلی کند نیز قهرمان بوده و به هر اندازه که از زمان آن بگذرد، همیشه پناهگاه پرمایهlrm;ای است که امروز و هر روز دیگری که شوق ما برای پیlrm;ریزی اجتماع و زندگی سعادتمندانه زیاد میlrm;شود، بسوی آن رو میlrm;lrm;کنیم.

در واقع بر مورخ و نویسندهlrm;ای به هر اندازه که با هوش و با شخصیت و نکتهlrm;سنج و نابغه هم باشد، امکان ندارد که حتی در هزار صفحه بتواند تصویر کاملی از علی (ع) نشان دهد و برای شما مجسم سازد و بتواند رویدادهای مهمی را که در دوران آن به وقوع پیوسته، به نحو شایستهlrm;ای روشن سازد، پس آنچه را که علی (ع) دربارۀ آن فکر و دقت کرده و آنچه که این شخصیت بزرگ عربی بین خود و خدای خود گفته و عمل کرده، از اموری است که هرگز هیچ گوشی آن را نشنیده و هیچ چشمی آن را ندیده، البته آن خیلی بیشتر از آن است که با دستش نمودار و یا با قلم و زبانش آشکار کرده است.

بولس سلامه، شاعر و نویسنده معروف مسیحی لبنانی میlrm; lrm;گوید:
<<نهجlrm;البلاغه>> اثر جاودانهlrm;ای است که انسان را به شناختِ اندیشۀ بزرگ علی ابن طالب (ع) وادار میlrm;سازد و هیچ کتابی جز قرآن بر آن برتری ندارد. آری، من یک مسیحی هستم، ولی دیدۀ باز دارم و تنگlrm;بین نیستم، من یک مسیحی هستم که درباره شخصیت بزرگی صحبت میlrm;کنم که مسلمانان درباره او میlrm;گویند: خدا از او راضی است، صفا با اوست و شاید هم خدا به او احترام میlrm;گذارد و مسیحیان در اجتماعات خود از وی سخن گفته، از تعلیمات او سرمشق میlrm;lrm;گیرند و دینداریش را پیروی میlrm;lrm;کنند، از آنجا که در آئینه تاریخ، مردم پاک و نفسlrm;کُش به خوبی نمایان هستند، میlrm;توان علی (ع) را بزرگتر از همه آنها شناخت.

هانری کربن، محقق و شرقlrm;شناس فرانسوی میlrm; lrm;گوید:
<<نهجlrm;البلاغه>> از مهمترین سرچشمهlrm;هایی است که متفکران شیعه پیوسته از آن سیراب شدهlrm;اند. بعد از قرآن و احادیث پیامبر اسلام (ص)، نهجlrm;البلاغه در درجۀ نخست اهمیت قرار دارد و تفکر فلسفی شیعه به آن وابسته است.

امین نخله، یکی از صاحبlrm;نظران مسیحیت، در جواب شخصی که از او درخواست کرده بود که صد کلمه از نهجlrm;البلاغه را برای او انتخاب کند، میlrm;lrm;گوید: به خدا قسم نمیlrm;توانم. چگونه از میان صدها کلمه گهربار، صد کلمه آن را انتخاب کنم؟ من از انتخاب یک کلمه آن هم عاجز هستم، زیرا این کار درست به این میlrm;ماند که دانۀ یاقوتی را از کنار دانهlrm;های دیگر بردارم.

ایلیاپا ولیج، مورخ و خاورشناس روسی، در کتاب <<اسلام در ایران>>، شخصیت امیرالمؤمنین (ع) را اینگونه تفسیر میlrm;کند:
<<علی (ع)، پروردۀ محمد (ص) و عمیقاً به وی و امر اسلام وفادار بود. علی (ع) تا سرحد شور و عشق پایبند دین بود، صادق و راستکار زیست و در امور اخلاقی همواره خردهrlm;گیر بود، هم سلحشور بود و هم شاعر و همه صفات لازمۀ اولیاءالله در وجودش جمع شده بود>>.

بارون کارادیفومیlrm; lrm;گوید:
علی (ع) همچون قهرمان شکستlrm;ناپذیر دوشادوش پیامبر پیکار کرد و معجزاتی نشان داد، پیامبر به او مهر ورزید و اطمینانی عمیق به وی داشت تا آنجا که یک روز در حالیکه به وی اشاره میlrm;کرد، چنین گفت: هر کس را من سرور و آقایم، تو نیز سرور و آقا هستی. علی (ع) قهرمانی رزمنده و شهسواری پاکlrm;نهاد و پاکباز و امامی شهید بود که روحی بس عمیق و آرام داشت که در ژرفای آن، اسرار خدائی نهفته بود.

لامنس، کشیش بلژیکی میlrm; گوید:
برای عظمت علی (ع) همین بس که تمام اخبار و تواریخ علمی اسلامی از او سرچشمه میlrm; گیرد. او حافظه و قوۀ شگفتlrm;انگیزی داشت. علمای اسلام از مخالف و موافق، از دوست و دشمن مفتخرند که گفتار خود را به علی مستند دارند، زیرا گفتار او حجیت قطعی داشت، او باب مدینه علم بود و با روح کلی پیوستگی تام داشت.